Een van de typische voorbeelden van Amsterdamse school is de 'gebogen mansardekap'; een dakvorm die de mogelijkheid biedt om met beperkte breedte een groot oppervlak aan stahoogte te bereiken, daar waar door gemeente opgelegde hellingshoeken dit onmogelijk maken.
Tezamen met het feit dat de opdrachtgever een karakteristiek 'oud-aandoend' pand wilde sloot deze kapvorm perfect aan bij de behoefte om een gezin te huisvesten. Het resultaat is een op zichzelf staand pand dat, temidden van de grote variatie aan stijlen in dezelfde straat niet detoneert maar juist iets toevoegt aan het bestaande woonareaal.